
อย่ าปล่อยเวลาให้ผ่านไป จงท้าทายตัวเอง จงทำในสิ่งที่อย ากทำ ทำสิ่งที่ดีมีประโยชน์
มีเทียนอยู่ 4 เล่ม และกำลังจะดับลงบรรย ากาศในห้องนั้น เงียบจนได้ยินเสี ยงเทียนทั้ง 4 คุยกัน เทียนเล่มที่ 1 ได้เอ่ยว่า
โลกเราเอาแต่แก่งแ ย่ ง ชิงดี ชิงเด่น กันไปมาผู้คนคิดแต่จะเบียดเบียนกันไม่มีใครคิดจะปกป้องฉันเลยในฐานะที่ฉันเป็น
เทียนแห่งสันติภาพก็คงต้องจากไปแล้วและแล้วเทียนเล่มที่ 1 ได้ ดับลงเทียนเล่มที่ 2 ก็ได้เอ่ยว่าฉันคือเทียนแห่งความ
เ ชื่ อ ค ง ห ม ด ป ร ะโยชน์ที่จะส่องสว่างต่อไปแล้วสินะคนไม่มีความเชื่ อใจกันแม้แต่น้อย จากนั้นสายลมได้พัดเทียน
เล่มที่ 2 ดับลงไปเทียนเล่มที่ 3 ได้เอ่ยว่าและฉันคือเทียนแห่งความรัก ในทุกๆ วันนี้ผู้คนกลับเอารักออกไปจากใจไม่มี
ความรักอันบริสุทธิ์ให้แก่กัน มีเพียงความเห็นแ ก่ตัวไม่มีใครเข้าใจความสำคัญของฉัน ฉันก็คงไม่มีกำลังพอที่จะส่อง
สว่างต่อไป และแล้วเทียนเล่มที่ 3 ก็ดับลงแต่ยังไม่ทันที่เทียนเล่มที่ 4 จะได้เอ่ยเลย ก็มีเด็ กน้อยเปิดประตูเข้ามาใน
ห้องได้เห็นเทียนทั้ง 3 เล่มดับลง เด็ กน้อยก็ร้องให้เทียนเล่มที่ 4 ก็ได้เอ่ยขึ้นว่า“อย่ าได้เสี ยใจไปเลย เ พ ร า ะฉัน
เป็นเทียนแห่งความหวังและฉันยังส่องสว่างอยู่หยิบฉันขึ้นมา แล้วจุดที่เทียนทั้ง 3 เล่มสิ”เมื่อเด็ กน้อยนำเทียนแห่ง
ความหวัง จุดไปที่เทียนทั้ง 3 เล่มนั้น
เทียนแห่งสันติภาพ เทียนแห่งความเชื่ อ และเทียนแห่งความรัก ก็ได้สว่างขึ้นอีกครั้งนั่นเป็นเ พ ร า ะความหวังที่ทำ
ให้ชีวิตยังมีความหมายเ พ ร า ะความหวังทำให้คนที่ป่ วยไม่สบาย ยังสู้เพื่อมีชีวิตต่อไปได้เ พ ร า ะความหวังทำให้
คนที่กำลังเผชิญกับปัญหา มีกำลังใจยืนหยัด มั่นคงอยู่ได้
ฉะนั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่มีใครสักคนเล่าความหวังให้ฟังขอให้รู้ว่านั่นอาจจะเป็นเสมือนเทียนเล่มสุดท้ายและมันอาจ
เป็นความหวังที่มากไป กว่าเพื่อตัวของเค้าเองหน้าที่เราไม่ว่าเราจะช่วยได้หรือไม่นั้น อย่ าไปดับความหวังหรือ
ความฝันคนอื่นเขา จงช่วยกันรักษาความหวังของทุกๆ ไว้เ พ ร า ะนั่น มันอาจเป็นความหวังสุดท้ายของเขาก็
เป็นได้จงเป็นความหวังและกำลังใจให้แ ก่คนที่เรารักและบุคคลรอบข้าง
จงอย่ าได้ทำล ายความหวังของใครต่อใคร เ พ ร า ะมันอาจเป็นสิ่งเดียวที่เขามีอยู่ชีวิตของคนเราก็ไม่ต่างจากแสง
เทีย น ย่อมมีช่วงที่รุ่งโรจน์เหมือนกับแสงเทียนที่ส่องประกายสว่างจ้าแต่เมื่อใดที่ชีวิตต้องตกอั บก็เหมือนกับแสง
เทียนที่เริ่มหมดแรงพร้อมกับน้ำตาเทียนที่เริ่มพรั่งพรู สังข ารเปรียบเหมือนกับก้านเทียนที่ย่อมมีวันหลอมละลาย
ไปตามแสงเทียนที่ส่องนำทางย ามใดที่แสงเทียนยังมีแร งก็ส่งผลให้การกระทำที่เกิดขึ้นมีผลลัพธ์ตามมาไม่ว่า
จะเ ป็ น ก ร ร มดี ก ร ร มชั่ วย่อมจะติดตัวตนจนกระทั่งกลายเป็นควันจางๆ ที่กลืนหายไปกับหม อก ควั นตาม
ธ รรมช าติ ไ ร้ ซึ่งตัวตนที่แท้จริง ไ ร้ซึ่งอั ต ต าไ ร้ซึ่งสังข าร วิ ญ ญ า ณ และไ ร้ซึ่งอารมณ์ห่วงหาอาวรณ์
สิ่งที่ยังคงเหลือไว้ คือ สิ่งที่เคยทำ และยังมีใครบางคนที่ยังจดจำมัน..อย่ าปล่อยเวลาให้ผ่านไป จงท้าทาย
ตัวเอง จงทำในสิ่งที่อย ากทำ ทำสิ่งที่ดีมีประโยชน์ทำแล้วสังคมไม่เดือดร้ อ น “จงมีศรั ท ธ าในความหวัง
และเชื่ อมั่นในทางบวก”