ทำไมคนคนจีน ย้ ายมาอยู่ไทย เป็นเจ้าของกิจการได้เร็วทำอะไรก็ขึ้น
อะไรๆ มันก็เปลี่ยนไป เ พ ร า ะในปัจจุบันนี้นั้นโลกมันไปเร็ว มันน่าเป็นห่วงเ พ ร า ะว่าเมื่อคนอินเดี ย เวี ย ดนาม
จี น พวกเขาอพยพมาไท ยอีกอย่ างนั้นก็คือ พวกเขากลับได้ดีซะงั้น แต่คนไท ยยังเป็นลูกจ้างดังเดิมอยู่เหมือน
เดิมไม่ก้าวหน้า
50 ปีก่อนนั้น คนอินเดี ย คนบังคลาเทศ พวกเขาหนีความย ากจนมาที่ไท ยเป็นคนข าย น มแพะเป็นย าม คน
ไท ย ดูถู กเรียก “ไ อ้ บัง” แต่ว่าเขาขยันเจียมเนื้ อเจียมตัวประหยัด ไม่ยอมเสียเปรียบ มาจนวันนี้ พวกเขาเป็น
เจ้าของกิจการในไท ยมากมายทั้งร้าน เจ้าของโรงงาน (และคนไทยหลายๆ คนเป็นลูกจ้างเขา)
100 ปีก่อนนั้น คนจี นหนีความย ากจน มาเมืองไท ยแบบที่มีแค่เสื่อผืนหมอนใบแบกข้าวสาร ลากรถ ฯลฯ แล้ว
คนไท ยดู ถู กเรียก “ไ อ้ เ จ็ กๆ”แล้วคนจี น ขยันไง พวกเขาไม่เกี่ยงงาน เ พ ร า ะอย ากเป็นเจ้าของกิจการ
อย ากเป็นพ่อค้ าส่วนคนไท ยน่ะหรอ ชอบสบายไง อย ากเป็นเจ้าคนนายคนรับร าชการ มียศไง มีเกียรติ
จนมาถึงวันนี้ ส่วนคนจี น ร่ำรวยเป็นเจ้าของกิ จการมากมายเลยนะ
30 ปีก่อนนั้น คนเวียตนาม พวกเขาอพยพมาไท ย ก็เ พ ร า ะหนีส งคร า มมาเมืองไท ย มาเป็นลูกจ้างทำประมง
ทำ น า ซ่ อ ม ร ถ ส่วนคนไทย ดู ถู ก เ ข าเรียกเขา “ไ อ้ แกว” มาจนวันนี้เมืองไท ยโดยเฉพาะทางอีสานนั้นคน
เวียตนาม เป็นเจ้าของกิจการมากมายและคนไทยน่ะหรอเป็นลูกจ้างตามเคยนะสิและทุกวันนี้วันนี้ คนเขม รลาว
พม่ าเข้ามาไทย ทั้งถูกและไม่ถูกต้อง
เ พ ร า ะ A E C เปิด รับค่ าแร ง 300 บาทเข้ามาเป็นคน รับใช้ เป็นพนักงานโรงแรมเด็ กปั้ม คนงานก่อสร้างและ
คนไท ยนั้น ดู ถู กเรียก “ไ อ้เข ม ร” จะบอกว่า สิ่งที่น่าเป็นห่วง
คืออีก 20 ปีข้างหน้าชนชาติต่างๆ ที่เข้ามาเขาคงเป็นเจ้าของ กิจการกันหมดทีนี้คนไทยก็คงกลับมาเป็นลูกจ้าง
พวกเขาเหล่านั้น นี่แหละคือคนไท ยแท้ๆ
ทำไมนะ ทำไมกัน พวกเรามีความรู้ มีฝิมือแร งงานที่ดี แต่ไม่สร้างโอกาสไม่สร้างงาน ไม่สร้างคุณค่าให้ตัวเอง
เลย งานหนักหน่อยท้อแล้ว งานเหนื่อยหน่อยก็บ่นบอกค่าจ้ างถู กบ้างไม่คุ้มบ้าง มันน่าเป็นห่วงคนไทย ที่รัก
สนุกไม่อดทนรักสบาย ชอบหรูหรา เลี้ยงลูกไม่รู้จักโต ยึดติดวัตถุนิยม ข ายที่ดินของ ปู่ ย่ า กิน
อย่ าให้เป็นเช่นนี้เลย เ พ ร า ะเราเองก็มีฝิมือ มีทักษะ ฉลาด เราจงนำมันมาใช้ให้เกิดประโยชน์สร้างคุณค่า
ให้ตัวเองกันเถอะ อย่ าให้อีก 20 ปีข้างหน้าต้องเป็นลูกจ้าง ต่างช าติเลย
