ฝากไว้ให้คิดสักนิด “สังคมดัดจริต” เกรงใจคนมีมากเอาเปรียบคนมีน้อย

ข้อคิดดีดีกับคุณยายขายผัก มีคุณนายคนหนึ่ง ชอบเดินจ่ายตลาดเองเป็นประจำทุกวัน

เพื่อเลือกของที่sาคาดีที่สุดไปให้แม่บ้านทำอาหาร โดยในทุกๆ วัน

จะมีแม่บ้านเดินตามเพื่อถือของ คุณนายเดินไปเรื่อยๆ ก็ถูกใจผักร้านหนึ่ง

ที่มีคุณยายนั่งขายอยู่คนเดียวกับผักหลายชนิดที่วางอยู่

คุณนายมองเห็นว่าผักนั้นสดดี และดูสะอาด จึงเดินเข้าไปถาม..

คนซื้อ : ผักสดมัดเท่าไหร่จ๊ะยาย ?
คุณยาย : มัดละ 10 บาทจ้า รับกี่มัดดี

คนซื้อ : 3 มัด 25 บาท ได้ไหมจ๊ะยาย
คุณยาย : ไม่ได้หรอกจ๊ะหลานเอ๊ย เพราะยายต้องปลูกเอง
และมาเดินขายยืนตากแดดนั่งขายตากแดด ตั้งแต่เช้า
ต้นทุนมาก็มากโขอยู่

คุณยาย : แล้วกาแฟแก้วที่คุณถืออยู่น่ะ ราคาเท่าไหร่เหรอจ๊ะคุณ
คนซื้อ : ได้มองแก้วกาแฟ และตอบไปว่า 150 บาท

คุณยาย : แล้วคุณได้ต่อราคาเขาบ้างไหม กาแฟที่คุณดื่มไปนั้น
คนซื้อ : จะบ้าหรือคุณยาย !!! นี่มันกาแฟดังมียี่ห้อเชี่ยวนะ เขาไม่ต่อกันหรอก

คุณยาย : กับคนรวยๆ คุณไม่คิดจะต่อเขาสักบาทเดียว
แต่พอกับคนจนหาเช้ากินค่ำ คุณกับต่อราคากันจัง
คนซื้อ : ………………….

**ข้อคิด อยากถามว่า..เพราะอะไรเราจึงต่อราคากับแม่ค้าจนๆ ที่ขายของตามตลาดกำไรบาทสองบาท

ที่ต้องยืนขายของกลางแดดร้อนๆ นั่งขายของเป็นวันๆ กว่าจะได้ขายของสักชิ้น

แต่.. กลับไม่เคยต่อราคากับพ่อค้าที่ร่ำรวย ตามห้างฯ หรือภัตตาคารอาหารเหล่านั้นเลย

ที่มา : คุณต่อศักดิ์ พูลพร

Load More Related Articles
Load More By babyghost34
Load More In ข้อคิดเสริมกำลังใจ
Comments are closed.

Check Also

แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าความรักหรอก..ถ้ามีรักแล้วไม่ใส่ใจ..อย่ าเสียเวลา

มีรักแล้วไม่ใส่ใจ มันไม่ได้เรียกว่าความรักหรอก รัก คือส … …