คนที่นอนอยู่ไอซียู กับคนที่นอนกินกาแฟริมชายหาด.. “มีความรู้สึกต่างกัน”
คนออกรถใหม่ป้ายแดง กับคนที่รถกำลังจะโดนยึด ในหัวใจเขา.. “คิดไม่เหมือนกัน”
คนกำลังจะแต่งงาน กับคนที่ถูกแฟนบอกเลิกโ สต์เฟ ซบุ๊ ค.. “คนละแบบเลย”
คนที่ไปรอเห็นหน้าลูกครั้งแรกที่ห้องคลอ ดกับคนที่รอรับ
ร่างแม่หน้าห้องดั บจิ ต..“เหมือนอยู่บนโลกคนละใบ”
เราทุกคน ในบางครั้ง เรายืนกันคนละจุดเจอกันคนละเรื่อง เห็นคนละมุม คิดคนละอย่าง
อย่ าไปตัดสินใครจากมุมที่ตัวเองอยู่ อย่ าทะเล าะ ถกเถี ยงกันเลย
ไม่เกิดประโยชน์ เราไม่ได้อยู่ในจุดที่เขาอยู่ ถึงเคยผ่านจุดเดียวกันมาก่อน
ก็ไม่ได้แปลว่าเรา จะถูกเสมอไป
อย่ าคิดแทนคนอื่น อย่ าตัดสินคนอื่น จากจุดที่เรายืนอยู่เลย..
“ฝากไว้ให้คิด”
อย่ าเอาตัวเองไปเปรียบกับใครๆ เพราะ..เราต่างก็มีข้อเด่นข้อด้อยไม่เหมือนกัน
เป็นต้นไม้ใหญ่ไม่ได้ ก็เป็นต้นหญ้าเล็กๆ ที่ช่วยให้พื้นดินเขียวขจีได้
เป็นกัปตันเรือไม่ได้ ก็เป็นฝีพาย ช่วยพายให้เรือไปถึงฝั่งอย่ างปลอดภั ย
เป็นเถ้าแ ก่ ไม่ได้ ก็เป็นลูกน้องที่ดีได้ เป็นลูกน้องนานวัน สักวันก็เป็นเถ้าแก่ที่ดีได้
เป็นสามีภรรย าที่ดีต่อกันไม่ได้ ก็เป็นพ่อแม่ที่ดีของลูกได้
คู่แท้ อาจไม่ได้เดินคู่กันไปจนถึงปลายทาง แต่ก็สนันสนุนซึ่งกันและกันได้
เป็นกุนซือไม่ได้ ก็เป็นหมากที่เดินตามหน้าที่ของตัวเองได้
กุนซือไม่มีหมาก แผนงานก็ย ากจะสำเร็จ
เครื่องบินลำใหญ่ ข าดน็อตตัวหนึ่งไป บินขึ้นฟ้าย่อมอันตร าย
รู้จักคนอื่นคือฉลาด รู้จักตัวเองคือปัญญา ค้นหาตัวเองให้เจอ
แล้วเป็นตัวเองที่ดีให้ได้หากความผิ ดหวังเป็นสิ่งที่มาคู่กันกับความสมหวัง
สิ่งที่มาคู่กันกับความผิ ดหวังก็คงเป็นบทเรียน
ซึ่งบางทีความผิ ดหวังที่เกิดขึ้นนั้น อาจเป็นสิ่งที่สามารถสอนให้เราได้เรียนรู้
และเข้าใจในความเป็นจริงของชีวิตได้ว่า บนโลกใบนี้ไม่มีอะไร
เป็นไปตามความต้องการของคนเราได้เสมอ
ดังนั้นเมื่อต้องพบเจอกับความรู้สึกผิ ดหวังก็
จงมองให้เป็นเรื่องของบทเรียนและเตื อนใจ
ตัวเองครั้งต่อไปว่าจะรับมือกับมันอย่างไรไม่มีอะไรได้ดังใจ
มีผิ ดหวัง มีสมหวัง วนไปตามเหตุและผล ขอแค่เราเข้าใจ
เพราะมันเป็นธรรมดาของการเกิดมาเป็นคน แล้วแค่ผ่านพ้นมันไป
ด้วยพลังใจของตัวเอง..
