1 : เมื่อคุณได้กำเนิดมา คุณอาจรู้สึกว่าแม่ของคุณแก่จัง.. แต่คุณคงลืมไป ว่าครั้งหนึ่งแม่ ของคุณเคยสาวเคยสวย
เคยเป็นเด็กวัยรุ่นช่างฝันท่านฝันว่าวันหนึ่งท่านจะมีครอบครัวที่น่ารัก มีสามีที่ดีมีลูกที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ชีวิตไม่ใช่นิยาย
ที่จะเขียนได้อย่างใจ “ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร” ท่านคงคิดอย่างนั้น เพราะอย่างน้อย ที่สุดชีวิตก็พา ให้คุณกับท่าน มาเจอกัน
2 : นอกจากต้องแบกน้ำหนักเกือบ 15 กิโลกรัมตลอดระยะเวลาเกือบสิบเดือนแล้ว.. ในวันที่คุณลืมตาดูโลก
ยังเป็นวันเดียวกับวันที่ท่านต้องเจ็ บปวดที่สุด ในชีวิตคุณอาจ เคยได้ยินมาบ่อย ๆ ว่าการคลอดลูก มันเจ็ บมาก
แต่คุณไม่มีวันรับรู้ความรู้สึกนั้นได้จริง ๆ จนกว่าถึง วันที่คุณต้องคลอด ลูกเองลองมอง หน้าแม่ของคุณในวันนี้
คุณอาจลืมไปแล้ว ก็ได้ว่าผู้หญิงคนนี้ เคยเจ็ บปวดเพื่อให้คุณเกิดมา
3 : ในอดีตเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของแม่เคยเป็นของท่านเอง.. ท่านจะไปไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้
จะเที่ยวสนุกหรือทำเพื่อตัวเองแค่ไหน ก็ได้สิ่งนี้ ได้เปลี่ยนไป ตั้งแต่วันที่คุณลืมตา ดูโลกสองเดือนแรก ที่คุณเกิดมา
แม่ของคุณต้องอุ้มคุณตลอดเวลา เพราะคุณร้องไห้ตลอดเวลา คุณตื่นทุกๆ สองชั่วโมง ขับถ่ายทุกๆ สองชั่วโมง
ทำให้ท่านต้องอยู่ใกล้ชิดคุณ ไม่มีเวลากิน ไม่มีเวลานอน ไม่มีเวลาไปไหนมาไหน หนึ่งปีแรกที่คุณหัดเดินแม่
ของคุณต้องเดินตามคุณตลอดเวลา เงินส่วนใหญ่ ถูกใช้เพื่อซื้อของจำเป็น ให้คุณค่าคลอดค่ารักษา
ค่านมค่าของค่าเสื้อผ้า มันไม่ง่ายเลย สำหรับเงินก้อนนั้น ที่แม่ของคุณเพิ่ม เริ่มสร้างเนื้อสร้างตัว
4 : แม่ของคุณเคยรูปร่างดีกว่านี้ เคยมีผิวพรรณที่เปล่งปลั่งกว่านี้.. ท่านเคยสวยกว่านี้มาก จนถึงวันที่มีคุณ
รูปร่างของท่านผิวพรรณของท่านไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป คุณรู้ใช่ไหมว่า ท่านต้องแบ่ งปันร่างกาย ของท่าน
เพื่อสร้างร่างกายของคุณคุณรู้ใช่ไหมว่าหลังจาก คลอดคุณออกมาเส้น ผมของท่านร่วง เป็นกระจุกๆ อยู่หลายเดือน
คุณรู้ใช่ไหมถ้าท่านไม่มีคุณท่าน คงจะเป็นผู้หญิง ที่มีรูปร่างหน้าตา สวยกว่านี้ อีกเยอะเลย
5 : เมื่อคุณเข้าเรียนอนุบาลแม้มันเป็นเรื่องธรรมดา.. ที่คุณกับท่านต้องห่างกัน แต่ท่านก็เป็นห่วงคุณอยู่ดี
ท่านคิดในใจว่า “โอ้โหค่าเรียนอนุบาล ทำไมแพงจัง” เมื่อท่านคิดได้อย่างนั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เป็นของใช้ส่วนตัวของท่าน
จึงถูกลดคุณภาพลงทั้งหมด กินถูก ๆ ใช้ของถูก ๆ ใส่เสื้อผ้าถูกๆ ทำทุกอย่างเพื่อลดค่าใช้จ่าย เพื่อให้คุณมีสิ่งที่ดีที่สุด
ในเวลานี้คุณรู้รึเปล่าว่า แม่ของคุณแทบไม่ได้ ไปเที่ยวอีกต่อไป เวลาท่านคิดถึง อนาคตมันไม่ใช่อนาคตของท่าน
แต่เป็นอนาคตของคุณท่านไม่ใช่นางเอก ในชีวิตของตัวเอง อีกต่อไปแล้วความเป็นแม่ของท่าน มากขึ้นทุกทีๆ ท่านได้ทำอะไร
อีกหลายอย่างที่ไม่เคยคิด ว่าชีวิตนี้ จะทำได้เพื่อที่คุณจะได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด
6 : เมื่อคุณเป็นวัยรุ่น ทุกอย่างดูจะยากขึ้นอีกมาก.. จากแม่ที่เคยเป็นคนที่ให้คำปรึกษา ท่านกลายเป็นคนที่ไม่รู้อะไรเลย
ในสายตาคุณ คุณเริ่มมีสังคมเป็นของตนเอง เริ่มมีความลับกับแม่เริ่มพูดไม่เพราะ กับแม่ เริ่มโกรธแม่บ่อยขึ้น
แต่คุณรู้อะไร ไหมคุณยังเป็นเด็กน้อยเสมอ ในสายตาแม่คนเดิม
7 : เมื่อคุณเรียนจบ แม่ของคุณยิ่งดีใจกว่าคุณหลายเท่า.. คุณได้ใบปริญญามาหนึ่งใบ แต่สำหรับท่านกว่าจะพาคุณ
มาถึงตรงนี้ ได้ท่านก็ผ่านอะไรมามากมาย ท่านมองคุณถ่ายรูป กับเพื่อน ๆ คิดถึงเรื่องราว ในอดีตคิดถึงวันเก่าๆ ไม่ว่าคุณ
จะแต่งหน้า ได้ดูแก่ขนาดไหน ในวันรับปริญญา คุณสง่างามที่สุด ในสายตาท่านอยู่ดี
8 : ครั้งแรกที่คุณอกหั ก แม่แอบมองคุณอยู่ห่างๆ.. ท่านอาจบอกว่าท่านไม่โกรธคนๆ นั้น ที่ทิ้งคุณไป แต่ความจริงแล้ว
ท่านโกรธมาก ท่านคิดเสมอว่า ทำไมคุณต้องไป เสียน้ำตา ให้คนที่ไม่รักคุณมันมีสิทธิ์อะไรมาทำให้คุณเสียใจ ทำไมคุณ
ไม่หันกลับมามองที่ท่านตอนนั้น คุณลืมไปแล้ว ว่าใครรักคุณมากที่สุด ท่านอยากจะบอกคุณว่า
“ใครจะทิ้งคุณก็ช่าง แต่ชั่วชีวิตนี้ ท่านจะเป็นคนที่รักคุณตลอดไป ”
9 : วันแรกของการทำงาน เหมือนวันเปิดโลกใบใหม่สำหรับคุณ.. คุณกำลังอยู่ในโลกใบใหม่ ขณะที่ท่าน
อยู่ในโลกใบเดิม คุณมองไปไกลถึงฝั่งฝัน ขณะที่ท่านยิ่งคิดถึงคุณในวันวานมากขึ้น คุณบอกท่านว่าคุณไม่ใช่เด็กอีกต่อไป
และนั่นทำให้ท่านใจหาย คุณไม่ใช่เด็กได้อย่างไร เมื่อในห้วงความทรงจำของท่าน คุณยังร้องไห้งอแงอยู่เลย
คุณไปไกลจากท่านทุกทีๆ มีความคิดเป็นของตนเอง มีเป้าหมายเป็นของตนเอง มีคนรักเป็นของตนเอง
คุณฝันถึงการงานที่คุณอยากจะทำ คุณลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่า แม่ของคุณเลี้ยงคุณมาด้วยอาชีพอะไร
ชีวิตของคุณกำลังพุ่งทะยาน ขณะที่ชีวิตของท่าน กำลังนับเวลาถอยหลัง
10 : คุณได้เจอกับคนที่ใช่ และไม่ใช่อีกหลายคน.. มีคนเข้ามาและจากไป แต่ท่านก็ยังมองคุณอยู่ห่างๆ
ในช่วงเวลานี้ แม้แต่จะเข้ามาใกล้ๆในชีวิตของคุณ ท่านยังไม่กล้า ท่านจะกล้าได้อย่างไร ในเมื่อท่านไม่รู้อะไรเลย
ในโลกของคุณท่านกลายเป็นคนไม่ทันโลก ตกยุคขณะที่คุณ กำลังสร้างโลกใบใหม่ที่ท่านไม่รู้จักมีหลายอย่าง
ในชีวิตคุณที่ท่านสงสัย แต่ไม่กล้าถามช่วงเวลานี้ ท่านได้กลายเป็นอากาศ ที่คุณมองไม่เห็นไปแล้ว
11 : ชีวิตของคุณกำลังรุ่งโรจน์ ขณะที่ชีวิตของท่านกำลังร่วงโรย.. ท่าน อาจมองคุณในบางวัน
นึกถึงคุณในวัยเยาว์ แล้วบอกกับตนเอง ว่า “ทั้งหมด ในชีวิตเราผ่านมันมาได้ อย่างไรช่างน่าอัศจรรย์”
ทุกอย่างเป็นเหมือน ฝันท่านเคยเป็นเด็กเ คยเล่นตุ๊กตา เคยเป็นสาวน้อยช่างฝัน แล้วท่านก็เป็นวัยรุ่น
เคยมีสิ่งที่อยากมี และอยากเป็นท่านพบพ่อ ของคุณเกิดความรัก แล้วก็มีคุณแล้ว ชีวิตก็พาท่านเดินทางมาไกล
เกินกว่าที่ท่านจะคาดคิดเชื่อเถอะ ว่าท่านแทบไม่เคยจินตนาการไว้เลยว่าท่านจะมีลูกอย่างคุณ
แต่คุณก็เป็นลูก ของท่านแม้ คุณจะเป็นลูกที่ดี แม้คุณจะเป็นลูกที่ไม่ดี คุณก็เป็นลูกของท่าน
ชีวิตของท่านพาท่านมาไกลมาก และคุณซึ่งเป็นลูกของท่าน ก็พาท่านมาไกลมากไกลจนท่านเกือบลืมไปแล้ว
ท่านแทบจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าชีวิต ของท่านก่อนที่คุณ จะเกิดมานั้นเป็นอย่างไร
12 : ในที่สุดชีวิตของท่าน ก็เดินทางมาถึงจุดนี้.. จนได้เห็นคุณมีครอบครัว เป็นของตนเอง กับใครคนหนึ่ง
หรือคุณตัดสินใจ อยู่เพียงลำพังกับความคิดหนึ่งที่ท่านไม่เข้าใจ ถ้าคุณมีครอบครัว คุณจะเห็นว่า
ท่านเริ่มห่วงคุณมากขึ้น ถ้าคุณไม่มีครอบครัว คุณก็จะเห็นว่าท่านห่วงคุณมากขึ้นเหมือนกันคุณรู้ไหม
มีเรื่องหนึ่งที่ผุดเข้ามาในใจของท่าน “คุณจะพบคนดีที่จะดูแลคุณได้ ชั่วชีวิตรึเปล่าและถ้าคุณพบแล้ว
เขาคนนั้นจะทอดทิ้ง คุณไปหรือไม่” ท่านก็แค่คนแก่ๆ คนหนึ่งที่เป็นห่วงลูกตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่าไม่ควรยึดติด
แต่จะไม่ให้ยึดติด ในความสุขความทุกข์ ของคุณท่าน ไม่เคยทำมันได้เลย
13 : วันหนึ่งท่านเรียกคุณเข้าไปพบ ท่านพูดบางอย่างเหมือนมันเลื่อนลอย.. คำพูดนั้น เบาบาง
เหมือนไม่มีอะไร ท่านเริ่มรู้วาระของท่านแล้ว ท่านเริ่มตระหนัก แล้วว่าคุณกับท่าน ต้องจากกันตลอดไป
แต่คุณไม่รู้หรอกว่า คุณมีความหมายกับท่านมากแค่ไหน แม้คุณคิดว่าคุณรู้ แต่นั้นช่างห่างไกล กับความรู้สึกของท่าน
ที่มีต่อคุณคุณลืมเรื่องราวหลายอย่าง ระหว่างคุณกับท่าน บางครั้งท่านมองดูคุณภูมิใจดีใจ และเสียใจ
กับสิ่งที่คุณทำชีวิต ก็เป็นอย่างนี้ ใกล้หมดเวลาของท่านเต็มที สายลมพัดผ่านเบาๆ แล้วชีวิตของคน ที่รักคุณที่สุด..ก็จากไป
