คนที่นอนอยู่ไอซียู กับคนที่นอนกินกาแฟริมชายหาด..
“มีความรู้สึกต่างกัน”
คนออกรถใหม่ป้ายแดง กับคนที่รถกำลังจะโดนยึด
ในหัวใจเขา.. “คิดไม่เหมือนกัน”
คนกำลังจะแต่งงาน กับคนที่ถูกแฟนบอกเลิ ก
โ พ สต์เ ฟ ซบุ๊ ค.. “คนละแบบเลย”
คนที่ไปรอเห็นหน้าลูกครั้งแรกที่ห้อง ค ล อ ด กับคนที่รอรับ ร่างแม่
หน้าห้องดั บจิ ต..“เหมือนอยู่บนโลกคนละใบ”
เราทุกคน ในบางครั้ง เรายืนกันคนละจุดเจอกันคนละเรื่อง
เห็นคนละมุม คิดคนละอย่างอย่ าไปตัดสินใครจากมุมที่ตัวเองอยู่
อย่ าทะเลาะ ถกเถี ยงกันเลย ไม่เกิดประโยชน์
เราไม่ได้อยู่ในจุดที่เขาอยู่ ถึงเคยผ่านจุดเดียวกันมาก่อน
ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะถูกเสมอไป..
อย่ าคิดแทนคนอื่น อย่ าตัดสินคนอื่น จากจุดที่เราอยู่เลย
“..ฝากไว้ให้คิดอีกเรื่อง..”
อย่ าเอาตัวเองไปเปรียบกับใครๆ เพราะ..เราต่างก็มีข้อเด่นข้อด้อยที่ไม่เหมือนกัน
เป็นต้นไม้ใหญ่ไม่ได้ ก็เป็นต้นหญ้าเล็กๆ ที่ช่วยให้พื้นดินเขียวขจีได้
เป็นกัปตันเรือไม่ได้ ก็เป็นฝีพาย ช่วยพายให้เรือไปถึงฝั่งอย่ างปลอดภั ย
เป็นเถ้าแ ก่ ไม่ได้ ก็เป็นลูกน้องที่ดีได้ เป็นลูกน้องนานวัน
สักวันก็เป็นเถ้าแ ก่ที่ดีได้ เป็นสามีภรรย าที่ดีต่อกันไม่ได้
ก็เป็นพ่อแม่ที่ดีของลูกได้ คู่แท้ อาจไม่ได้เดินคู่กันไปจนถึงปลายทาง
แต่ก็สนันสนุนซึ่งกันและกันได้ เป็นกุนซือไม่ได้ ก็เป็นหมาก
ที่เดินตามหน้าที่ของตัวเองได้ กุนซือไม่มีหมาก แผนงานก็ย ากจะสำเร็จ
เครื่องบินลำใหญ่ ข าดน็อตตัวหนึ่งไป บินขึ้นฟ้าย่อมอันตร าย
รู้จักคนอื่นคือฉลาด รู้จักตัวเองคือปัญญา ค้นหาตัวเองให้เจอ
แล้วเป็นตัวเองที่ดีให้ได้ หากความผิ ดหวังเป็นสิ่งที่มาคู่กัน
กับความสมหวัง สิ่งที่มาคู่กันกับความผิ ดหวังก็คงเป็นบทเรียน
ซึ่งบางทีความผิ ดหวังที่เกิดขึ้นนั้น อาจเป็นสิ่งที่สามารถ
สอนให้เราได้เรียนรู้และเข้าใจในความเป็นจริงของชีวิตได้ว่า
บนโลกใบนี้ไม่มีอะไร เป็นไปตามความต้องการของคนเราได้เสมอ
ดังนั้นเมื่อต้องพบเจอกับความรู้สึกผิ ดหวังก็จงมอง
ให้เป็นเรื่องของบทเรียนและเตื อนใจตัวเองครั้งต่อไป
ว่าจะรับมือกับมันอย่างไร ไม่มีอะไรได้ดังใจ มีผิ ดหวัง มีสมหวัง
วนไปตามเหตุและผลขอแค่เราเข้าใจ เพราะมันเป็นธรรมดา
ของการเกิดมาเป็นคน แล้วแค่ผ่านพ้นมันไป ด้วยพลั งใจของตัวเอง..
