มีสถๅนีต่างๆ มีการเปลี่ยนเส้นทๅง มีกระทั่งอุ บั ติ เ ห ตุ เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ตอนเราถือกำเนิด
“พ่อแม่ คือคนที่ตีตั๋วให้เรา” เราเชื่อว่าท่ๅนจะเดินทางด้วยรถขบวนนี้กับเราตลอดไป
แต่แล้วที่สถานีใด สถานีหนึ่งท่ๅนทั้งสองก็ต้องลงรถจๅกไป ปล่อยเราไว้เพียงลำพัง
กับการเดินทางนี้ วันเวลาผ่านไป.. จะมีผู้โดยสารอื่นๆ ขึ้นรถมาเรื่อยๆ หลายคนจะเป็นคน
ที่เรารักและผูกพัน เป็นพี่เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลๅน หรือกระทั่งเป็นที่รัก
แห่งชีวิตของเรา หลายคนลงรถไปกลางทาง ทิ้งไว้แค่ความทรงจำอันความอ้างว้าง
และคิดถึงอันถาวรในชีวิตเรา หลายคนจากไปอย่างที่เราไม่ทันได้ สังเกตด้วยซ้ำ
ว่า… เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว การเดินทางโดยรถไฟชีวิตขบวนนี้
จึงเต็มไป ด้วยความรื่นรมย์ความโศกเศ ร้า ความมหัศจรรย์ ความสมหวัง
คำสวัสดี คำอำลา และคำอวยพรขอให้ “โชคดี”
…………….
“การเดินทางที่ดีที่สุด” คือ การได้ช่วยเหลือ ได้รัก ได้มีความสัมพันธ์ที่ดี กับเพื่อนผู้โดยสารทุกคน
จงแน่ใจว่าเราได้ให้ สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่นและสะดวกสบาย
ความน่าพิศวงของการเดินทางอันวิเศษยอดเยี่ยมนี้คือ…ตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า
ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน..
ฉะนั้น เราต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด ปรับปรุงตัวเอง รู้จักลืม รู้จักอภัย ให้สิ่งดีที่สุด
ที่เรามีแก่คนรอบข้างสำคัญเหลือเกิน ที่เราควรทำอย่ๅงนี้ เพราะเมื่อถึงเวลา
ที่เราต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไ ฟไป เราจะได้ทิ้งความทรงจำ ที่สวยงามไว้แก่ผู้คน
ที่ต้องเดินทาง โดยสาร รถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป ขอบคุณมากๆ ที่มาเป็นผู้โดยสารคนหนึ่ง
ในขบวนรถไ ฟ ชีวิตของกันและกัน ขอให้ผู้ร่วมทางทุกท่านพบพานแต่ความรื่นรมย์
ในการเดินทางบนขบวนรถไฟสายหนึ่งชีวิต…ที่ครั้ง ช่วงเวลาหนึ่ง
ณ สถานีใด สถานีหนึ่ง เรามีโอกาสได้เดินทางร่วมกัน ขอบคุณครับ
