(อ่านจบแล้วฝากไว้ให้คิด) การศึกษาไม่ได้ตัดสินทุกอย่ างเสมอไป แต่การใช้ชีวิตเอาตัวรอดเป็นเรื่องที่ควรจะมี

เขียนไว้ดีมาก จบสูงมาแค่ไหน.. ก็ไม่สำคัญเท่าใช้ชีวิตเอาตัวรอดเป็น

การ ศึ ก ษ า นั้ น เป็นสิ่งที่สำคัญ แต่หลาย ๆ คนยังจำกัดคำว่า “การศึกษา” ไว้ในแค่..ห้องเรียนตัดสินว่าคนนั้น

มี ก า ร ศึ ก ษ า หรือไม่มีความรู้…จากวุฒิที่เรียนจบออกมา และหลายๆคนนั้นก็เชื่อว่า.การที่ได้เรียนจบสูงนั้น

ก็ จ ะ ทำ ใ ห้ เรานั้น มีหน้าที่การงานที่ดี ดีต่ออนาคตแต่ในโลกความเป็นจริงแล้ว การที่เรานั้นเรียนสูงก็ไม่ได้

หมายความว่าคุณจะประสบความสำเร็จเสมอไ ปเ พ ร า ะฉะนั้นการเรียนสูงมากแค่ไหน มันก็ไม่ใช่ “ประเด็ น”

การที่จะทำงานให้เป็นนี่แหละค่ะคือ ประเด็นที่สำคัญ แล้วเราก็จะมาพูดถึงเรื่องนี้กันเรื่องแรก เรื่องการเรียน

การศึกษาบ้านเรานั้น ก็เหมือนกับว่า..เป็นเรื่องของคนที่เรียนเพียงคนเดียวการที่เรียนดี เรียนแย่.. ก็อยู่กับ

ตัวเอง ทั้งหมดทั้งสิ้นไม่ว่าจะพ่อแม่ครูบาอาจารย์ หรือพี่น้องก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และบางครั้ง

สถานที่ที่เราเรียนนั้น จบมาก็ไม่ได้เกี่ยวกับการทำงานของเรา

แน่นอนว่า ทุกสิ่งก็ขึ้นอยู่กับ ประสบการณ์และฝีมือด้วย ที่จะทำงานและใช้ชีวิตอยู่กับผู้อื่นแต่ถ้าคุณนั้น มีผล

การเรียนที่ดี ก็จะมีโอกาสว่า จะทำงานเก่งเ พ ร า ะกว่าจะจบ ก็ต้องฝึกฝนกันมากมายเลยทีเดียวซึ่งนั่นก็คิด

ว่า… เคยผ่านกันมาทุกคนอย่ างแน่นอน ในชีวิตวัยนักศึกษาเรานั้น จะเห็นได้ว่า.. ในช่วงที่เราศึกษาอยู่นั้น

หากเรานั้นได้คิดผิด ทำผิด มันก็จะล งโ ทษ เราได้อย่ างเดียวก็คือ “เกรดผลการเรียน” ของเรานั่นเองถ้า

ออกมาไม่ดีก็ติด F ต้องไปเรียนใหม่กับรุ่นน้องแต่บางคนนั้นก็ไม่ได้ถืออะไรแต่บางคนก็ถึงกับขั้นเครียด

ที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้องชีวิตในวัยเรียนนั้น มีเรื่องเครียดไม่กี่เรื่องเองเท่านั้นค่ะ.

ส่ ว นใหญ่จะเป็นเรื่องสนุกซะมากกว่าบางคนก็ไม่อย ากจบออกมา เ พ ร า ะชีวิตในช่วงวัยเรียนนั้นมีความ

ส นุ ก มากเมื่อจบก็จะอยู่ในช่วงวัยทำงาน ซึ่งนั่นชีวิตก็อาจจะมีความสนุกน้อยลงนั่นเองค่ะต้องทำงานหา

เงินไม่ค่อยมีเวลาทำสิ่งที่ตัวเองอย ากผ่อนคลายเรื่องที่สองก็คือเรื่องการทำงานการเรียนเป็นอะไรที่ง่าย

ค่ะ.. สอบไม่ผ่านก็ลงเรียนใหม่ แต่.. เมื่อย้อนมองกลับมาแล้ว

ก็ทำงานนั้น ข้ อ ห าทำแล้วไม่ผ่าน ก็จะเกิดผลหลายๆอย่ างตามมา หรือเพื่อนร่วมงานไม่มีความเชื่อถือ

ในตัวเรานั่นเองค่ะนี่แหละ.. คือโลกความจริงเมื่อเราผิดพลาดแต่ในขณะเดียวกัน ก็เป็นโรคที่หอมหวาน

เมื่อเราทำงานสำเร็จคุณนั้นจะเกิดคุณค่า ต่อผู้อื่นในวงกว้างเลยทีเดียว รักคนที่ประสบความสำเร็จใน

ชีวิตทั้งหลายก็เชื่อว่า… ถึงแม้จะเรียนจบจากช่วงวัยเรียนแล้วแต่เขาก็ไม่สามารถหยุดหาความรู้อยู่

แค่นั้นไม่ไ ด้ต้องศึกษาอะไรแบบจริงๆจังๆในระดับที่สูงขึ้นไปอีก หรือที่เรียกกันว่า.. “มหาลัยชีวิต”

นั่นเองค่ะ..

เ พ ร า ะ ไม่มีผลต่อชีวิตของเรา ถ้าจะลงมือทำอะไรก็ต้องศึกษาไปจนวันที่จากไป คนที่ชีวิตล้มเหลว

ก็มีเพียงแค่…สาเหตุเดียว คือไม่รู้จักที่จะเรียนรู้ และแก้ไขในสิ่งที่ผิดทำผิดอยู่ซ้ำซ้ำจนไม่มีคุณภาพ

และหมดความน่าเชื่อถือสุดท้ายก็คือตัวเองนั้น เกิดความล้มเหลวค่ะ นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่บ่งบอกว่า

“การเรียนสูงนั้น” ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญทั้งหมดในชีวิต แต่สิ่งสำคัญว่าคุณนั้นมีประสบการณ์หรือรู้จัก

เรียนรู้ในการใช้ชีวิตให้เป็นมากกว่าเสียอีกการที่เรานั้นจะสำเร็จได้เราต้องรู้จักเรียนรู้ในการใช้ชีวิต

ในการทำอะไร ต่างๆ การเรียนไม่ได้หยุดแค่…ที่การจบ แล้วได้ใบปริญญามา แต่เราต้องศึกษาสิ่งต่างๆ

ในชีวิตนั่น ก็คือ “ชีวิตจริง” ของเราค่ะในการเรียนเราจะได้รับ “บทเรียน” ก่อน…จึงเจอ “บททดสอบ”

แต่ในชีวิตจริงเรา จะเจอ